การเดินทางที่ยาวนาน เรื่องปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำย่อมเป็นโจทย์ที่คนออกแบบยานพาหนะต้องคิด ยิ่งเป็นเครื่องบิน การปลดทุกข์บนเครื่องบินคือประสบการณ์ระทึกที่คนออกแบบมอบกับเรา
ในเครื่องบินโดยสาร ระบบห้องน้ำเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องคิดค้นขึ้น ซึ่งในอดีตก่อนปี ค.ศ. 1980 เป็นต้นมา ระบบทำความสะอาดของห้องน้ำบนเครื่องบินคือ สารเคมีที่ทำให้น้ำในส้วมเป็นสีฟ้าเพื่อกำจัดกลิ่น
แต่ข้อเสียก็คือ มันต้องใช้น้ำจำนวนมาก ทำให้เครื่องบินหนัก
ที่เลวร้ายยิ่งกว่าคือ การรั่วไหล ตลอดระยะเวลาที่ใช้น้ำสีฟ้าเป็นเครื่องมือกำจัดกลิ่น มีบันทึกว่าเกิดการรั่วไหลมากถึง 27 ครั้ง ซึ่งเมื่อมันร่วงมาสู่พื้นโลก มันก็เป็นน้ำแข็งสีฟ้าสวยๆ แต่อันตรายสุดๆ เคยมีการฟ้องร้องกันเลย เพราะความเร็วและน้ำหนักของมันสร้างความเสียหายให้อาคารที่เคราะห์ร้าย ...แถมมารู้ว่าเป็นน้ำแข็งอะไรยิ่งขนลุก
ตั้งแต่หลังปี ค.ศ. 1980 มา ระบบสุขาจึงเปลี่ยนมาเป็นระบบสูญญากาศ ใช้น้ำน้อยมาก แต่ให้พลังการดูดสิ่งปฏิกูลแบบหมดจด
สิ่งสำคัญที่ต้องใช้ก็คือ สุขภัณฑ์ที่มีผิวเคลือบออกแบบมาเป็นพิเศษ ทำให้ไม่มีสิ่งปฏิกูลติด ต่อมาคือระบบการดูด โดยสิ่งปฏิกูลจะถูกดูดไปเก็บในถังพัก
ซึ่งเมื่อเครื่องบินลงถึงพื้น ก็จะมีเจ้าหน้าที่ปฏิบัติหน้าที่ในการดูดสิ่งปฏิกูลไปกำจัด ถังพักต้องโล่งสะอาดก่อนเครื่องบินขึ้นไปใหม่ทุกครั้ง
แต่ถึงระบบนี้จะลดความสยองจากการโดนสุ่มทิ้งบอมบ์น้ำแข็งสีฟ้าแบบแรนดอมของคนข้างล่าง แต่คนใช้ห้องน้ำต้องมาผวากับพลังดูดมหาศาลบนเครื่องแทน แรงแค่ไหนมีคนทำคลิปพิสูจน์ (ห้ามทำเลียนแบบเด็ดขาด) แต่ภายหลังก็มีระบบฝาปิดอัตโนมัติเพิ่มขึ้นมาเพื่อป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้น
ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก candyreader, telegraph, dienstmann
แปลและเรียบเรียง Boxza