สืบเนื่องจากนางแทมมี่ ดักเวิร์ธ สมาชิกวุฒิสภาสหรัฐชาวอเมริกันเชื้อสายไทย ออกมาเรียกร้องให้รัฐบาลไทยฟังเสียงเรียกร้องของผู้ชุมนุม และเคารพหลักประชาธิปไตย
ด้าน พระมหาไพรวัลย์ วรวณุโณ ได้ออกมาโพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊คส่วนตัว ถึง "นางแทมมี่" ว่า ประวัติไม่ธรรมดานะเนี่ย วุฒิสมาชิกลัดดา แทมมี่ ดักเวิร์ท ทหารผ่านศึกพิการผู้ได้รับเหรียญกล้าหาญ Purple Heart วุฒิสมาชิกลัดดา แทมมี่ ดักเวิร์ทเป็นนักการเมืองชาวอเมริกัน เป็นอดีตนายทหารยศพันโทในหน่วยกองกำลังป้องกันรัฐ (National Guard) และเคยเป็นส.ส.ในรัฐอิลินอยด์ก่อนจะได้รับเลือกเป็นส.ว.รัฐ วุฒิสมาชิกแทมมี่ ดักเวิร์ทเกิดที่ประเทศไทยเมื่อปี 1968 เป็นธิดาของแม่ชาวไทยและพ่อชาวอเมริกันที่เป็นทหารในกองทัพบกและหน่วยนาวิกโยธินสหรัฐ และทำงานให้กับสหประชาชาติและหลายบริษัทในด้านผู้อพยพ ที่อยู่อาศัย และการพัฒนา ซึ่งนั่นทำให้วุฒิสมาชิกแทมมี่ ดักเวิร์ทสามารถพูดภาษาไทยและอินโดนีเซียได้คล่อง
หลังจากเรียนจบปริญญาตรีสาขารัฐศาสตร์และปริญญาโทสาขาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ วุฒิสมาชิกแทมมี่ ดักเวิร์ทก็เริ่มเรียนปริญญาเอก แต่ระหว่างนั้นเกิดสงครามในอิรัก เธอจึงตัดสินใจเข้าร่วมกับหน่วยกำลังสำรองของกองทัพบกสหรัฐ (United States Army Reserve) ในปี 1990 และฝึกสำเร็จในปี 1992 เพื่อตามรอยบรรพบุรุษที่รับใช้ชาติมาตั้งแต่สงครามประกาศเอกราชของอเมริกา หลังจากนั้นเธอจึงเข้าโรงเรียนการบินของกองทัพบกสหรัฐและเลือกบินกับเฮลิคอปเตอร์ด้วยเหตุผลว่าเป็นหนึ่งในตำแหน่งที่ต้องทำการรบไม่กี่ตำแหน่งในเวลานั้นที่เปิดให้ผู้หญิงทำหน้าที่ได้ และกลายเป็นนักบินหญิงเพียงคนเดียวของรุ่น (ภายหลังเธอกลับมาเรียนปริญญาเอกจนจบ)
ในวันที่ 12 พฤศจิกายน 2004 ร้อยเอกแทมมี่ ดักเวิร์ท (ยศในขณะนั้น) ได้ถูกส่งไปยังอิรัก ท่ามกลางการทำสงครามของสหรัฐในอิรัก เธอประจำการในฐานทัพสหรัฐ 50 กิโลเมตรทางตอนเหนือของกรุงแบกแดด เธอขึ้นบินตามปกติในภารกิจส่งเสบียงให้กับทหารพร้อมกับกำลังพลประจำเครื่องคนอื่นอีกสามคน และถูกยิงด้วยเครื่องยิงลูกระเบิด RPG เข้าที่ส่วนหัวด้านล่างของเครื่อง ระเบิดระเบิดทันทีที่กระทบเครื่อง เธอพยายามใช้ขาถีบ Rudder เพื่อควบคุมเครื่องแต่ไม่สำเร็จ จากนั้นเธอก็หมดสติไป นักบินอีกคนคาดว่าเธอเสียชีวิตแล้ว เพราะเห็นเลือดของเธอกระจายเต็มห้องนักบิน จึงพยายามนำเครื่องลงจอดและอพยพออกจากเครื่องไปยังที่ปลอดภัยโดยทิ้งเธอไว้ที่นั่น และกลับมาตรวจสอบศพอีกครั้ง แต่กลับพบว่าเธอยังไม่ตาย ลูกเรือจึงพยายามนำร่างของเธอออกมาและเรียกำลังเสริมมารับเธอกลับไป เธอถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดหลังจากถูกยิงเพียง 20 นาทีเท่านั้น ถือว่ารวดเร็วมาก และนั่นทำให้เธอรอดชีวิต
แรงระเบิดทำให้ขาทั้งสองข้างของเธอขาดและเสียหายแบบไม่มีชิ้นดี ซึ่งแน่นอนว่าต้องถูกตัดขา และแรงระเบิดยังทำลายเนื้อเยื้อส่วนใหญ่ของแขนขวาจนต้องผ่าตัดซ่อมแซมหลายครั้งที่ศูนย์การแพทย์ทหารบก Walter Reed ของสหรัฐ ซึ่งเธอได้รักษาตัวอยู่นานจนหายเป็นปกติ และเกษียณอายุจากกำลังสำรองของกองทัพในปี 2014
หลังจากที่เธอหายจากอาการบาดเจ็บ เธอลงสนามเล่นการเมืองด้วยการสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในปี 2006 แต่แพ้การเลือกตั้ง แต่เธอก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้อำนวยการด้านกิจการทหารผ่านศึกของรัฐอิลินอยด์จนถึงปี 2009 ซึ่งเธอได้ริเริ่มโครงการช่วยทหารผ่านศึกที่เป็นโรค PTSD และได้รับบาดเจ็บทางสมอง หลังจากนั้นเธอได้รับการเสนอชื่อจากประธานาธิบดีโอบาม่าให้ดำรงตำแหน่งผู้ช่วยรัฐมนตรีด้านกิจการพลเรือนและกิจการระหว่างหน่วยงานรัฐของกระทรวงทหารผ่านศึก ในปี 2012 แทมมี่ ดักเวิร์ทชนะการเลือกตั้งได้เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหรือ ส.ส. เชื้อสายเอเชียคนแรกของอิลินอยด์ และเป็น ส.ส. พิการคนแรกเช่นกัน และในปี 2016 แทมมี่ ดักเวิร์ทประกาศลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นวุฒิสมาชิกรัฐอิลินอยด์และเอาชนะการเลือกตั้งจนได้เป็นวุฒิสมาชิกพร้อม ๆ กับวุฒิสมาชิกกมลา แฮร์ริส ว่าที่รองประธานาธิบดีสหรัฐคนต่อไป ถือเป็นวุฒิสมาชิกหญิงเชื้อสายเอเชียคนที่สองและสามในประวัติศาสตร์ของคองเกรส และเป็นวุฒฺสมาชิกคนแรกที่ให้กำเนิดลูกในระหว่างดำรงตำแหน่ง โดยที่สภาได้ออกระเบียบใหม่เพื่อรับรองให้วุฒิสมาชิกแทมมี่ ดักเวิร์ทสามารถนำบุตรอายุไม่เกิน 1 ปีมาเลี้ยงในระหว่างการประชุมได้
ปัจจุบันวุฒิสมาชิกแทมมี่ ดักเวิร์ทกำลังอยู่ในระหว่างการเจรจาเพื่อรับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของสหรัฐในรัฐบาลของโจ ไบเดน โดยต้องแข่งขันกับมิเชล ฟอร์นอยด์ ซึ่งไม่ว่าใครจะได้รับตำแหน่ง จะทำให้นี่เป็นครั้งแรกที่สุภาพสตรีจะได้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของสหรัฐ
จากผลงานการรบและการเสียสละในการรับใช้ชาติ วุฒิสมาชิกแทมมี่ ดักเวิร์ทได้รับเหรียญ Army Reserve Components Achievement Medal เหรียญ National Defense Service Medal เหรียญ Army Commendation Medal เหรียญ Air Medal เหรียญ Meritorious Service Medal และเหรียญ Purple Heart จากความกล้าหาญในการรบ
นอกจากนั้นยังได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ประถมาภรณ์มงกุฎไทยจากพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตรอีกด้วย
ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก พระมหาไพรวัลย์
