พ่อยังคิดถึงและยังอยากเจอ ลูกสาวหายไปเป็นเวลา 6 ปี ตั้งแต่เรียยนจบ หางานทำ ก็ไม่ได้ติดต่อกลับมา ตามหาถึงที่พักก็ยังไม่เจอตัว เพจศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา ประกาศแจ้งตามหาคนหายแล้ว
เพจ ศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา โพสต์แจ้งเบาะแสคนหาย วันที่ 30 ตุลาคม 2562 โดยเผยข้อมูล พ่อตามหาลูกสาว ว่า "คนหาย !!! นางสาวภาวิณี กอไธสง หรือ เก๋ อายุขณะหาย 23 ปี(ปัจจุบันอายุ 29 ปี) ภูมิลำเนาจังหวัดบุรีรัมย์ หายตัวไปอย่างลึกลับ หลังไปหางานทำที่แหลมฉบัง อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี ตั้งแต่ช่วงเดือนมิถุนายน 2556 โดยห้องเช่าที่เก๋อยู่ตามลำพัง ไม่มีการเก็บเสื้อผ้าข้าวของ ไม่ได้เตรียมตัวเดินทางไปไหน เอกสารประจำตัวยังอยู่ครบในห้องเช่า คาดเกิดเหตุร้ายกับคนหาย ปัจจุบัน ไม่มีความเคลื่อนไหวทางระบบทะเบียนราษฎร์ บัตรประชาชนหมดอายุไปหลายปีแล้ว ไม่มีประวัติในระบบประกันสังคมและไม่มีประวัติเดินทางออกนอกประเทศ"
ทั้งนี้ยังเผยเรื่องราวของ คนเป็นพ่อว่ากินไม่ได้นอนไม่หลับ และยังฝากถึงลูกสาว หากได้มาเห็นโพสต์นี้ไว้ว่า
"ตอนนั้นตัดสินใจไปทำงานไต้หวัน อยากให้ลูกได้เรียนหนังสือสูงๆ ตอนนั้นไม่มีเงิน ไปทำงานโรงงานหินที่โน้น งานก็หนักนะ ไปทำอยู่หลายปี ก็โทรหาเขา บอกเขาว่า พ่อจะทนลำบากเพื่อลูกนะ ขอให้ตั้งใจเรียน พ่อจะพยายาม เขาก็รู้ปัญหาทางบ้านนะ เขาโทรมาถามว่า เหนื่อยมั้ยพ่อ ลำบากมั้ยพ่อ พอเรากลับมา ทันรับปริญญาลูกพอดี โอ้ย ดีใจเนอะ พ่อ จบ ป.4 เอง พ่อไม่มีเงินแต่ส่งลูกเรียนจบปริญญาตรีเหมือนคนอื่นเขาได้
“ตัวเขาเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกนะ พูดน้อย ไม่ค่อยเล่าอะไรให้ฟัง มีแต่แม่เขาแหละที่คอยถาม เขาเป็นคนซื่อๆ ขี้กลัว ไม่เคยทำให้พ่อแม่เสียใจสักครั้ง เขาเคยบอกน้องสาวคนกลางนะ ว่า พ่อลำบาก สงสารพ่อ เราได้ยินแบบนี้เราก็ดีใจนะ ที่เขานึกถึงพ่อแม่
“เขาเป็นคนประหยัดมากนะ รู้ว่าพ่อแม่ไม่ค่อยมีเงิน ตอนเรียนมหาลัย ส่งให้เขาแค่อาทิตย์ละ 500 บาทเอง ก็ถามเขาตลอดว่า พอใช้มั้ยลูก เขาว่าพอแล้ว ตอนเขาเรียนจบไปทำงานได้เดือนแรก เขาก็ส่งเงินมาให้พ่อแม่เลย เขาอยากทำงานเลี้ยงพ่อแม่นะ สู้งาน อยู่บ้านนี่ก็ช่วยแม่ดำนา เกี่ยวข้าว ใส่ปุ๋ย เขาทำได้หมดนะ
“ตอนนั้นเขาเรียนจบแล้วเขาไปหางานทำที่แหลมฉบัง ชลบุรี มันมีพวกโรงงานเยอะ และญาติก็ทำงานแถวนั้น ตอนแรกเขาไปทดลองงานได้เดือนครึ่ง แล้วลามาสิบกว่าวันเพื่อรับปริญญา พอกลับไปทำงาน บริษัทไม่ให้ทำแล้ว บอกว่าลางานมากเกินไป เขาเลยกำลังหางานใหม่อยู่ แล้วก็หายตัวไปเลย กว่าเราจะรู้เป็นเดือนโน้น เพราะเขาเริ่มขาดการติดต่อ โทรหาไม่ติดเลย เราก็บอกให้ญาติที่นั่น ช่วยไปดูที่ห้องเช่า ญาติเขาห็นเสื้อผ้าแขวนตากอยู่หน้าห้อง แต่ห้องล็อค เลยคิดว่าออกไปหางานทำ จนไปดูอีกรอบ เจ้าของห้องเช่า เขางัดห้องไปเก็บของออกหมดแล้ว บอกว่าลูกสาวไม่จ่ายค่าเช่า เลยรู้ว่าลูกสาวหายไปเป็นเดือนแล้ว
“ตอนรู้ว่าเขาหายไป พ่อแทบเป็นบ้าเลย ลงไปตามหาที่ชลบุรี 2 ครั้ง ไปหาเบาะแสกับเพื่อนฝูงเขา ไม่มีใครเห็นเลย สมัยนั้นกล้องวงจรปิดก็ไม่ค่อยมี ใจคิดแต่ว่ามันกว้างใหญ่เหลือเกินแหลมฉบัง พัทยา ชลบุรี เราอยากค้นทุกซอกทุกมุมว่าใครเห็นลูกเรามั้ย กลัวเขาถูกหลอกไปทำงาน ถูกค้ามนุษย์ เกิดเหตุร้าย เราไม่คิดว่าเขาไปด้วยเรื่องชู้สาวนะ เพราะเขาจะบอกแม่ว่ามีคนมาจีบมาอะไรตลอด เขาไม่ไปแบบนี้แน่ๆ มันผิดปกติ
“ทุกวันนี้ยังไม่เคยลืม ยังนอนไม่หลับ มันทุกข์ทรมานมากนะ คิดมาก คิดแต่เรื่องร้ายๆ ได้แต่ภาวนาให้เขาปลอดภัย ตลอด 6 ปี มองรูปถ่ายเขาก่อนนอนทุกวันนะ ถามเขากับรูป เป็นไงมาไงบ้างนะเก๋ น้ำตามันตกในนะ บางวันไม่ไหว ต้องกินเหล้าให้เมา มันจะได้ลืมไปสักคืนนึง จะได้นอนหลับ มันทุกข์มากนะ ลูกสาวคนเล็กเขาสนิทกับพี่เขา ก็เคยถามเราว่า “พากันลืมหรือยังเก๋” เราก็ช้ำนะ ตอบไปว่า ไม่ลืม ไม่มีวันลืม แต่พ่อไม่รู้จะไปตามหาพี่ที่ไหน..."
ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก
