วัฒน์ วรรลยางกูร นักเขียนและกวีชื่อดัง เจ้าของผลงานเรื่องมนต์รักทรานซิสเตอร์ และผู้ลี้ภัย ม.112 เสียชีวิตแล้วที่ประเทศฝรั่งเศส หลังจากที่พบเนื้องอกที่ตับ
วันที่ 22 มี.ค. 65 นางสาววจนา วรรลยางกูล หรือคุณเตย ได้ออกมาเปิดเผยว่าวัฒน์ วรรลยางกูร คุณพ่อ ได้เสียชีวิตแล้วประมาณช่วงเวลา 21.30 น. ตามเวลาท้องถิ่น ประเทศฝรั่งเศส ซึ่งพบว่ามิตรสหายและคนที่รู้จัก ได้เข้ามาแสดงความเสียใจต่อการจากไปเป็นจำนวนมาก
ทั้งนี้ วัฒน์ วรรลยางกูร เป็นนักเขียนและกวีชื่อดัง เกิดที่ ต.ตะลุง อ.เมือง จ.ลพบุรี โดยที่วัฒน์มีผลงานมากมายทั้งเรื่องสั้น นวนิยาย บทกวี เพลง และสารคดี ซึ่งผลงานที่มีชื่อเสียงที่เป็นที่รู้จักคือเรื่อง มนต์รักทรานซิสเตอร์ ที่ถูกนำไปดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ และเนื่องด้วยผลงานที่โดดเด่นของ วัฒน์ วรรลยางกูร ทำให้เขาได้รับรางวัลศรีบูรพาเมื่อปี พ.ศ. 2550
วัฒน์ วรรลยางกูร ถือเป็นนักกิจกรรมและนักขับเคลื่อนสังคม เขาเป็นคนหนึ่งที่ได้ร่วมชุมนุมในเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 ก่อนที่จะลี้ภัยเข้าป่า จนกระทั่งเมื่อเหตุการณ์คลี่คลาย วัฒน์ก็ได้ออกมาและยึดอาชีพนักเขียน
ปี 2549 ภายหลังจากการรัฐประหารรัฐบาลของนายทักษิณ ชินวัตร วัฒน์ได้เข้าร่วมการชุมนุมกับกลุ่มเสื้อแดง และเมื่อเกิดการรัฐประหารในปี 2557 คสช. ได้ออกคำสั่งให้วัฒน์ไปรายงานตัว 2 ครั้ง เมื่อเขาไม่ไป จึงนำไปสู่การออกจับในข้อหาหมิ่นสถาบันพระมหากษัตริย์ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112
โดยกล่าวหาวาเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับการแสดงละครเรื่อง เจ้าสาวหมาป่า จากนั้น ได้ลี้ภัยไปอยู่ที่ประเทศกัมพูชาและลาว จนกระทั่งยื่นขอสถานะผู้ลี้ภัยกับสถานทูตฝรั่งเศสในลาว และได้สถานะผู้ลี้ภัยในที่สุด
ก่อนหน้านี้ นายสินธุ์สวัสดิ์ ยอดบางเตย นักเขียนรางวัลศรีบูรพา ประจำปี 2562 เผยว่า วัฒน์ วรรลยางกูร เจอเนื้องอกที่ตับและต้องเข้ารับการผ่าตัด ต้องเจาะน้ำออกจากช่องท้องเป็นระยะ ๆ แต่แล้วก็มีอาการโลหิตเป็นพิษ โคม่า และต้องรักษาตัวในไอซียู พร้อมกับที่ลูก ๆ ได้บินมาที่ฝรั่งเศสเพื่อมาเยี่ยมดูอาการของพ่อ
รวมเรื่องสั้น ผลงานการเขียนของ วัฒน์ วรรลยางกูร
นกพิราบสีขาว (2518) เมื่อพิมพ์ครั้งที่สอง เปลี่ยนชื่อเป็น ความหวังเมื่อเก้านาฬิกา (2523)
กลั่นจากสายเลือด (2519)
ข้าวแค้น (2522)
น้ำผึ้งไพร (2523)
ใต้เงาปืน
งูกินนา (2529)
นครแห่งดวงดาว
ฝุ่นรอฝน (2526)
ลูกพ่อคนหนึ่ง(ถากไม้เหมือนหมาเลีย)
กลับมาเมื่อฟ้าค่ำ (2528)
เรื่องเล่าอันพร่าเลือน (2532)
รถไฟสังกะสี ขบวนหนึ่ง 2513-2525 (2532)
รถไฟสังกะสี ขบวนสอง 2528-2528(2533)
นิยายของยาย (รวมเรื่องสั้นชุดจบในตอน 2536)
สู่เสรี(2539)
ปลาหมอตายเพราะไม่หายใจ (2549) และผลงานอื่นๆ อีกมากมาย
ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก Wat Wanlayangkoon และ Toei Wajana